Hann dó í morgun... og þrátt fyrir að sakna hans gríðarlega þá er ég fegin að baráttan var ekki lengri.
Krabbinn hafði betur á ótrúlega stuttum tíma.
Það er ótrúlegt hvernig þetta fyrirbæri getur étið upp stóra, hrausta menn og konur... vini.. vandamenn...
...
Við Halla fórum áðan og fengum okkur Frappó.. til minningar... extra þykkan með extra skoti af kaffi :o)
*dæs*
En.. lífið heldur áfram, alveg á fullu...
Hann vildi ekki að fólk væri að væla eitthvað og vesenast þegar hægt væri að gera eitthvað skemmtilegt og gefandi...
Svo að við skulum halda áfram :o)
No comments:
Post a Comment